Vaste planten, bomen, tuinen en ook tuinontwerpen zijn gewilde onderwerpen voor velen. Met grote regelmaat verschijnen er boeken op dit gebied. Als je zou willen, kun je iedere week wel iets nieuws scoren in de boekhandel. Waar ik ook ben, ik loop altijd wel even een boekwinkel in om te zien wat er op de plank staat. Niet alles is even interessant. Maar zo af en toe…
De liefde voor het vak is mij met de paplepel ingegoten. Zoals velen van u wel weten, was ook mijn vader hovenier en is hij met de zaak begonnen in 1936. De interesse voor ‘al wat groeit en bloeit en ons altijd weer boeit’ had hij weer van zijn vader. Zonder dat, had hij waarschijnlijk ook niet met zoveel liefde tuinen gemaakt, planten gekweekt en kennis verzameld. Graag pak ik nog wel eens een van zijn boeken uit de kast. De inhoud is vaak wel wat gedateerd, maar ik kom daardoor toch vaak weer op nieuwe ideeën. En, wat ook leuk is, er zit nog wel eens een briefje met aantekeningen van mijn vader in. Hij was het namelijk niet altijd met de schrijver eens. Of hij wist iets aan te vullen op de tekst in het boek. Zo af en toe krijg ik op die manier nog wat kennis aangereikt door hem.
Hij las niet alleen over bijzonderheden op planten- en bomengebied, hij verzamelde ook bijzondere plantjes. Als hem iets aparts werd aangeboden, een plantje, vrucht, zaadje, dan was de grootste sport om dat te gaan opkweken. Zo had hij een dahlia die naar chocolade ruikt en roze (!) lelietjes-van-dalen. En in de tuin bij het bedrijf staat een Magnolia tripetala, een heel bijzonder soort dat niet veel in Nederland voorkomt. Hem was het gelukt om deze uit zaad op te kweken van een boom die op Rustoord stond en die niet lang daarna is omgezaagd omdat ze niet wisten wat het was… Toen de zaailingen eenmaal groot genoeg waren, zijn deze bij enkele liefhebbers in de tuin gezet. Als deze liefhebbers elkaar treffen, moet het toch altijd weer even over de tripetala gaan. En vooral over het aantal bloemen het afgelopen seizoen.
Zonder zelf die drang te hebben om zaden op te kweken of aan het enten te slaan, vind ik het een uitdaging om vooral die ongebruikelijke en bijzondere bomen en planten toe te passen in beplantingsplannen. Dat maakt je tuin net anders (interessanter!) dan die van anderen.
En soms houd ik iets bijzonders zelf. Zoals de Beuk-Berk bijvoorbeeld, die ik van een dendrologenclub kreeg voor een rondleiding. Daar zoek er een leuk plekje voor in mijn eigen tuin.
Zo weet ik in de omgeving nog een aantal zeer bijzondere bomen en struiken te staan. Na de verkoop van het huis weten de nieuwe eigenaren over het algemeen niet eens hoe bijzonder die zijn, jammer genoeg. Als dan een nieuwe tuin wordt aangelegd, houd ik mijn hart vast, want te vaak gebeurt het namelijk dat eerst alles wordt gekapt en geruimd. Zo is er al veel verloren gegaan, helaas.
Gelukkig is er steeds meer oog voor het behoud van het goede. Steeds vaker wordt integraal geïnventariseerd wat er in Nederland zoal te vinden is aan bomen. Alleen door in kaart te brengen wat we aan waardevols hebben, zijn we in staat om het beter te beschermen. U begrijpt dat ik een sprongetje van vreugde maakte toen ik het boek Loofbomen in Nederland en Vlaanderen in handen kreeg. Een naslagwerk, dat alle soorten (loof)bomen, die in de lage landen voorkomen, behandelt. De schrijver, Leo Goudzwaard, is een autoriteit op bomengebied: hij is verbonden aan de universiteit in Wageningen en arboretum Oostereng en hij geeft professionele cursussen in boomherkenning, toepassing en beheer. Met dit boek kan iedereen terugvinden wat er in de tuin staat en waar die zuinig op mag zijn. En bij twijfel kunt u altijd een expert bellen.
Eén boom ontbrak echter in het nieuwe boek: de zuilvlier(Sambucus nigra pyramidalis). Ook door mijn vader ergens gevonden en gekweekt. Onlangs kwam ik nog een mooi exemplaar tegen in een tuin in Diessen. Zal ik contact opnemen met de schrijver om hem daarop te wijzen? Of zal ik een briefje in het boek stoppen met mijn aanvulling? Misschien wordt dat later nog eens gevonden door een nazaat. Denkt hij ook nog eens aan zijn pap…
Smaakt dit verhaal naar meer? Dat kan: lees Toekomstkijken , de column van april 2017
Iedere maand automatisch (vrijblijvend en tot wederopzegging) de column toegestuurd krijgen?