Soms vraagt er iemand waar ik de inspiratie vandaan haal om iedere keer weer een stukje te schrijven. Ja, dat vraag ik me ook wel eens af. Maar vaak ligt de inspiratie wel bij u, de lezer. En natuurlijk bij het vak. Want weinig is zo boeiend en veelomvattend als het hoveniersvak. Om dat te bewijzen zullen we met de komende columns het hele alfabet afgaan. En u zult zien dat we met het grootste gemak letter voor letter kunnen afwerken. We beginnen met de A van Aanleg, waar het vaker mee begint.

Hoewel, de aanleg is niet altijd het eerste begin van de samenwerking met de opdrachtgever. Vaak gaat daar nog het ontwerpproces aan vooraf. Wie wil wat, waar, waarom en wanneer. Papier is geduldig, de uitvoering echter bepalend. Want je kunt het allemaal nog zo mooi bedacht en getekend hebben, als de uitvoering niet klopt komt de wens niet uit.

Ik heb eens een tuin zien aanleggen bij de buren van de klant, waar ik op dat moment ook bezig was. Het perceel was ongeveer net zo groot en de collega en ik waren toevallig gelijktijdig begonnen. Maar terwijl wij nog volop aan het grondwerk bezig waren, zat buurvrouw al op haar nieuwe terras in het zonnetje. Haar tuin was veel eerder klaar én was ook veel goedkoper. Ja, daar kan ik niet tegenop. Vraag is, of ik dat wel wil. En of u dat wel wilt!

Bij de meeste klanten kom ik regelmatig terug. Soms voor wat onderhoud, soms voor een aanpassing na een verbouwing of zo. Of gewoon, omdat het een gezellig contact is gebleven. Ondertussen zie ik dan hoe de tuin zich ontwikkelt. Ik zie hoe de bomen het plafond gaan vormen in de tuin, hoe struiken het decor worden en spanning geven aan de tuin en ik geniet mee van de kleurige bloei van de borders. Net als de opdrachtgever kan ik er echt van trots genieten, wanneer dat allemaal goed aanslaat en de tuin ‘body’ krijgt. En als het niet goed is, of er moet beplanting vervangen, dan hoor ik het ook meteen. Het blijft natuur hè? En mensenwerk.

Zo kwam ik bij voornoemde opdrachtgever weer eens langs voor een klusje. Ik was er al even niet geweest en, terwijl ik achterom liep om me te melden,  zag ik al dat de beplanting het bijzonder goed gedaan had. Het was een groene weelde geworden. Alles stond mooi in blad, de beplanting in de borders was goed gesloten en bloeide uitbundig. Tijdens het spitwerk had ik expres veel compost ingebracht omdat de grond erg arm en zanderig was. Dat had duidelijk resultaat gehad. Samen met de klant liepen we een rondje door de tuin om alles te bewonderen en ineens pakte ze m’n arm  en nam me mee naar de tuinafscheiding. “Moet je eens kijken”, zei ze, “hoe kan dat nou?” Nou, ik wil niet flauw doen, maar het verschil met buurvrouws-tuin was echt wel duidelijk.

Goed spitwerk kost misschien wel tijd, maar daarmee leg je de basis voor een langdurig mooi groeiresultaat. Want alleen zo geef je bomen de kans goed te wortelen, kun je structuur inbrengen waardoor de grond niet te snel uitdroogt terwijl het regenwater toch goed doorgelaten wordt en niet in plassen op het gazon blijft staan. Tja, dat verschil zie je pas achteraf. Zonde wel.

Dat vond ze toch wel leuk om even te laten zien. Maar onmiddellijk werd ik weer met m’n voeten op de grond gezet, want blijkbaar had ik tijdens de aanleg een kabel geraakt waardoor ze telkens een storing hadden in de electriciteit van het schuurtje achterin de tuin. Daar waren ze niet zo blij mee. Oh jé, dat geloof ik meteen. Had ik het gemerkt, dan had ik het gelijk gerepareerd. Ik heb daar alles voor bij me in de auto en ik ben er inmiddels zeer bedreven in. Kabels liggen namelijk altijd daar, waar je ze niet verwacht. Of heb ik daar misschien een speciale aanleg voor….